Badanie UFL - wszystko, co musisz wiedzieć o uroflowmetrii

Artykuł powstał przy współpracy z mgr Moniką Grzegorzewicz Uroflowmetria – co to jest?

Nietrzymanie moczu, częstomocz czy nieustające parcie na pęcherz, to oznaki pewnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu moczowego. W celu znalezienia przyczyn tego rodzaju zaburzeń wykonuje się odpowiednią diagnostykę. Podstawowym narzędziem pozwalającym wykryć nieprawidłowości w działaniu pęcherza moczowego jest uroflowmetria, czyli badanie służące ocenie przepływu moczu przez cewkę moczową. Jak przebiega badanie uroflowmetryczne i w jaki sposób się do niego przygotować?

Czym jest uroflowmetria?

Uroflowmetria to badanie, które pozwala określić parametry oddawania moczu – m.in. prędkość i objętość strumienia moczu, a także czas trwania mikcji. Jest elementem tzw. badania urodynamicznego, obok cystometrii czy profilometrii. Stanowi ważne narzędzie w diagnostyce zaburzeń pracy dolnych dróg moczowych, a także w monitorowaniu efektów leczenia farmakologicznego lub operacyjnego.

Sprawdź również nasz artykuł: budowa układu moczowego.

Kiedy warto wykonać badanie UFL?

Badanie uroflowmetryczne jest badaniem prostym i nieinwazyjnym. Może dostarczyć istotnych informacji i być pomocne w diagnostyce problemów z oddawaniem moczu. Podstawowym wskazaniem do uroflowmetrii są wszelkiego rodzaju dolegliwości ze strony układu moczowego. 

Badanie UFL zalecane jest w przypadku problemów takich jak:

Badanie uroflowmetryczne jest badaniem w pełni bezpiecznym, więc nie istnieją konkretne przeciwwskazania do jego wykonania. Z przeprowadzeniem badania należy jednak wstrzymać się podczas miesiączki czy infekcji układu moczowego.

Badanie urodynamiczne – jak się przygotować?

Choć uroflowmetria jest procedurą prostą, warto odpowiednio się do niej przygotować, by wynik był miarodajny. Najważniejsze jest, aby:

  • przyjść na badanie z pełnym pęcherzem – najlepiej, by objętość oddanego moczu wynosiła od 150 do 500 ml,
  • powstrzymać się od oddawania moczu na 2–4 godziny przed badaniem,
  • nie zwiększać przesadnie ilości wypijanych płynów – pijemy w sposób umiarkowany, jak zazwyczaj.

Więcej o przygotowaniu do diagnostyki przeczytasz w poradniku: badanie urodynamiczne – jak się przygotować?

Zarówno przed badaniem, jak i po jego wykonaniu, należy szczególnie zadbać o higienę intymną – zwłaszcza w kontekście profilaktyki infekcji dróg moczowych. Zaleca się delikatne mycie zewnętrznych narządów płciowych letnią wodą i łagodnym środkiem myjącym, bez ingerencji wewnętrznej. Utrzymanie właściwej higieny zwiększa wiarygodność badania.

Jak wygląda badanie uroflowmetryczne?

Badanie polega na oddaniu moczu do specjalnego urządzenia – uroflowmetru, przypominającego toaletę. 

Umożliwia ono pomiar:

  • objętości moczu,
  • średniego i maksymalnego przepływu (w ml/s),
  • czasu trwania mikcji.

Urządzenie generuje wykres mikcji (krzywą mikcyjną), na podstawie którego lekarz może ocenić jakość i charakter strumienia. Ważne jest, aby mikcja przebiegała naturalnie, bez parcia, w komfortowych warunkach – dlatego zapewnienie intymności ma tu duże znaczenie. Całe badanie trwa zwykle 10 minut, a jego wynik dostępny jest w formie graficznej i liczbowej.

Jak interpretować wyniki badania UFL?

Interpretacja wyników zależy od:

  • wieku i płci pacjenta,
  • objętości oddanego moczu,
  • kształtu krzywej mikcyjnej.

U zdrowych dorosłych maksymalny przepływ wynosi zazwyczaj 15–25 ml/s. Obniżone wartości mogą wskazywać na przeszkodę podpęcherzową (np. przerost prostaty), a nieregularna krzywa może świadczyć o nadreaktywności pęcherza.

Warto pamiętać, że uroflowmetria nie daje jednoznacznej diagnozy, lecz jest narzędziem wspierającym – jej wynik zawsze powinien być oceniany przez lekarza w kontekście innych badań i objawów.

Pamiętaj, że niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje porady medycznej. W przypadku zauważenia niepokojących objawów lub wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.

Artykuł nie posiada jeszcze ocen i komentarzy

Artykuły blogowe

Jak zapobiec nietrzymaniu moczu w ciąży?

Nietrzymanie moczu w ciąży to częsty problem u kobiet ciężarnych, który wpływa na ich jakość życia zarówno fizyczną, jak i emocjonalną. Choć temat ten bywa bagatelizowany, wiele przyszłych mam doświadcza popuszczania moczu w trakcie ciąży oraz po porodzie. Czym dokładnie jest nietrzymanie moczu w ciąży, jakie są jego przyczyny, objawy i jak można mu zapobiegać? Warto poznać odpowiedzi na te pytania, aby lepiej zrozumieć i skutecznie przeciwdziałać tej dolegliwości.

Kobieta w ciąży trzymająca się za brzuch
nietrzymanie moczu po porodzie

Nietrzymanie moczu po porodzie – przyczyny, objawy i leczenie

Nietrzymanie moczu po porodzie to problem, który dotyczy wielu kobiet po urodzeniu dziecka, zarówno po porodzie naturalnym, jak i cesarskim cięciu. Choć nie jest to stan fizjologiczny, często występuje jako efekt zmian zachodzących w organizmie kobiety w okresie okołoporodowym. Jakie są główne przyczyny nietrzymania moczu po porodzie? Jak objawia się ta dolegliwość i kiedy wymaga konsultacji lekarskiej? W tym artykule wyjaśniamy, czym jest nietrzymanie moczu po porodzie, jakie są jego przyczyny, objawy oraz dostępne metody leczenia i rehabilitacji.

Wysiłkowe nietrzymanie moczu – przyczyny, objawy, diagnostyka i leczenie

Wysiłkowe nietrzymanie moczu to jeden z najczęstszych rodzajów nietrzymania moczu, który dotyczy mimowolnego wycieku moczu podczas wzrostu ciśnienia w jamie brzusznej. Problem ten nie jest zarezerwowany wyłącznie dla osób starszych – może pojawić się także u młodszych pacjentów, zwłaszcza kobiet, które znajdują się w grupie ryzyka. Wysiłkowe nietrzymanie moczu jest efektem osłabienia mięśni dna miednicy lub uszkodzenia zwieracza cewki moczowej, co prowadzi do zaburzeń kontroli pęcherza moczowego. W niniejszym artykule omówimy, czym dokładnie jest wysiłkowe nietrzymanie moczu, jakie są jego przyczyny, objawy, metody diagnostyczne oraz dostępne sposoby leczenia.

wysiłkowe nietrzymanie moczu