Badanie UFL - wszystko, co musisz wiedzieć o uroflowmetrii

Artykuł powstał przy współpracy z mgr Moniką Grzegorzewicz Uroflowmetria – co to jest?

Nietrzymanie moczu, częstomocz czy nieustające parcie na pęcherz, to oznaki pewnych nieprawidłowości w funkcjonowaniu układu moczowego. W celu znalezienia przyczyn tego rodzaju zaburzeń wykonuje się odpowiednią diagnostykę. Podstawowym narzędziem pozwalającym wykryć nieprawidłowości w działaniu pęcherza moczowego jest uroflowmetria, czyli badanie służące ocenie przepływu moczu przez cewkę moczową. Jak przebiega badanie uroflowmetryczne i w jaki sposób się do niego przygotować?

Czym jest uroflowmetria?

Uroflowmetria to badanie, które pozwala określić parametry oddawania moczu – m.in. prędkość i objętość strumienia moczu, a także czas trwania mikcji. Jest elementem tzw. badania urodynamicznego, obok cystometrii czy profilometrii. Stanowi ważne narzędzie w diagnostyce zaburzeń pracy dolnych dróg moczowych, a także w monitorowaniu efektów leczenia farmakologicznego lub operacyjnego.

Sprawdź również nasz artykuł: budowa układu moczowego.

Kiedy warto wykonać badanie UFL?

Badanie uroflowmetryczne jest badaniem prostym i nieinwazyjnym. Może dostarczyć istotnych informacji i być pomocne w diagnostyce problemów z oddawaniem moczu. Podstawowym wskazaniem do uroflowmetrii są wszelkiego rodzaju dolegliwości ze strony układu moczowego. 

Badanie UFL zalecane jest w przypadku problemów takich jak:

Badanie uroflowmetryczne jest badaniem w pełni bezpiecznym, więc nie istnieją konkretne przeciwwskazania do jego wykonania. Z przeprowadzeniem badania należy jednak wstrzymać się podczas miesiączki czy infekcji układu moczowego.

Badanie urodynamiczne – jak się przygotować?

Choć uroflowmetria jest procedurą prostą, warto odpowiednio się do niej przygotować, by wynik był miarodajny. Najważniejsze jest, aby:

  • przyjść na badanie z pełnym pęcherzem – najlepiej, by objętość oddanego moczu wynosiła od 150 do 500 ml,
  • powstrzymać się od oddawania moczu na 2–4 godziny przed badaniem,
  • nie zwiększać przesadnie ilości wypijanych płynów – pijemy w sposób umiarkowany, jak zazwyczaj.

Więcej o przygotowaniu do diagnostyki przeczytasz w poradniku: badanie urodynamiczne – jak się przygotować?

Zarówno przed badaniem, jak i po jego wykonaniu, należy szczególnie zadbać o higienę intymną – zwłaszcza w kontekście profilaktyki infekcji dróg moczowych. Zaleca się delikatne mycie zewnętrznych narządów płciowych letnią wodą i łagodnym środkiem myjącym, bez ingerencji wewnętrznej. Utrzymanie właściwej higieny zwiększa wiarygodność badania.

Jak wygląda badanie uroflowmetryczne?

Badanie polega na oddaniu moczu do specjalnego urządzenia – uroflowmetru, przypominającego toaletę. 

Umożliwia ono pomiar:

  • objętości moczu,
  • średniego i maksymalnego przepływu (w ml/s),
  • czasu trwania mikcji.

Urządzenie generuje wykres mikcji (krzywą mikcyjną), na podstawie którego lekarz może ocenić jakość i charakter strumienia. Ważne jest, aby mikcja przebiegała naturalnie, bez parcia, w komfortowych warunkach – dlatego zapewnienie intymności ma tu duże znaczenie. Całe badanie trwa zwykle 10 minut, a jego wynik dostępny jest w formie graficznej i liczbowej.

Jak interpretować wyniki badania UFL?

Interpretacja wyników zależy od:

  • wieku i płci pacjenta,
  • objętości oddanego moczu,
  • kształtu krzywej mikcyjnej.

U zdrowych dorosłych maksymalny przepływ wynosi zazwyczaj 15–25 ml/s. Obniżone wartości mogą wskazywać na przeszkodę podpęcherzową (np. przerost prostaty), a nieregularna krzywa może świadczyć o nadreaktywności pęcherza.

Warto pamiętać, że uroflowmetria nie daje jednoznacznej diagnozy, lecz jest narzędziem wspierającym – jej wynik zawsze powinien być oceniany przez lekarza w kontekście innych badań i objawów.

Pamiętaj, że niniejszy artykuł ma charakter informacyjny i nie zastępuje porady medycznej. W przypadku zauważenia niepokojących objawów lub wątpliwości skonsultuj się z lekarzem.

Artykuł nie posiada jeszcze ocen i komentarzy

Artykuły blogowe

4 konkretne pomysły, jak ćwiczyć mięśnie Kegla u mężczyzn

Mięśnie dna miednicy u mężczyzn to temat wciąż pomijany w rozmowach o zdrowiu. Są przecież kluczowym elementem układu moczowo-płciowego. Choć często mówi się o nich w kontekście kobiet, u mężczyzn pełnią równie ważne funkcje. Ich osłabienie może prowadzić do nietrzymania moczu, problemów z erekcją, a także bólu w obrębie miednicy. Z tego artykułu dowiesz się, czym są mięśnie dna miednicy, jak działają, a także jak je skutecznie ćwiczyć.

Jak ćwiczyć mięśnie Kegla u mężczyzn?
Nietrzymanie moczu u mężczyzn

Nietrzymanie moczu u mężczyzn. Przyczyny, objawy, leczenie

Chociaż nietrzymanie moczu kojarzy się z damską przypadłością, dotyka ona nie tylko ich. Wskazuje się, że na świecie mierzy się z nią nawet 121 milionów mężczyzn. I nie warto milczeć na temat tego schorzenia, bo wpływa ono znacząco na jakość życia i zdrowie psychiczne. Ważne jest, aby zrozumieć, że inkontynencja nie jest oznaką słabości, lecz chorobą, którą można skutecznie leczyć. Jak rozpoznać nietrzymanie moczu u mężczyzn? Co można zrobić, by zniwelować objawy bądź też całkowicie wrócić do zdrowia?

Nietrzymanie moczu u kobiet – przyczyny, objawy, sposoby leczenia

U kobiet nietrzymanie moczu oznacza stan, w którym dochodzi do niekontrolowanego wypływu moczu, bez woli osoby chorej. Problem ten może być związany z różnymi zaburzeniami – od osłabienia mięśni dna miednicy, przez nieprawidłową pracę pęcherza moczowego, aż po uszkodzenia nerwów odpowiedzialnych za kontrolę oddawania moczu. Objawy pojawiają się często podczas śmiechu, kaszlu, kichania czy wysiłku fizycznego. Często towarzyszy mu również naglące parcie, które pojawia się niespodziewanie i uniemożliwia dotarcie do toalety na czas. Zaburzenie to nie tylko stanowi wyzwanie medyczne, ale także wpływa na codzienne funkcjonowanie kobiet, obniżając komfort życia i ograniczając ich swobodę w kontaktach społecznych czy aktywności ruchowej.

Nietrzymanie moczu u kobiet